Een levensles met tranen en bloemen

Enthousiasme en energie zitten soms in kleine dingen. Onverwachte dingen. Dingen die zomaar op je pad komen en de je niet van tevoren bedacht had.
In mijn functie als duizendpotige zelfstandig ondernemer ben ik ook werkzaam als examinator voor RAS.
RAS is de organisatie die zich bezig houdt met alles wat van toepassing is binnen de schoonmaaksector alsmede het toezien op naleving van CAO en dergelijke.
Een belangrijk onderdeel hiervan is dat werkgevers hun personeel dienen op te leiden als bijvoorbeeld vakbekwaam schoonmaker of vloerspecialist.
Na de opleiding wordt er een examen afgenomen waardoor de kandidaat in het bezit kan komen van het officiële erkend diploma op dat vakgebied.
Als examinator was ik ruim 20 jaar geleden in Vlissingen voor het afnemen van een basisexamen schoonmaak.
Mijn één na laatste kandidaat was een vrouw met Turkse nationaliteit die er ontzettend gespannen uitzag en zich direct verontschuldigde voor haar gebrekkige kennis van de Nederlandse taal. Let wel, in die tijd werd er van kandidaten nog verwacht dat ze de Nederlands taal voldoende beheersten. Tijdens het voorgesprek vertelde ze dat ze de dag voor het examen terug gekomen was uit Turkije omdat ze haar moeder daar begraven had. Deze was plotseling na een kort ziekbed overleden. Hierdoor had ze ook de laatste lesdag van de cursus gemist vertelde ze.
Tussendoor vertelde ze ook nog dat haar dochter die bij haar woonde ernstig ziek was en waarschijnlijk nog 1 tot 2 jaar te leven had.
Als examinator werd ik op dat moment overweldigd.
Wat doet deze kandidaat hier vroeg ik mezelf af…?
Alsof ze mijn gedachten kon lezen vertelde ze dat ze al heel lang bij het huidige schoonmaakbedrijf werkte en zich daar thuis voelde. Daarom voelde ze zich ook een beetje bezwaard dat ze de laatste lesdag gemist had. Haar werkgever gaf haar alle ruimte die ze nodig had om met de ontstane situaties om te gaan en zij waardeerde dat door ook haar best te doen omdat ze vond dat ze ook een verplichting had ten aanzien van hen maar ook naar haar collega’s toe.
Hoe mooi en bijzonder..
Het examen verliep feitelijk gewoon goed.
Geslaagd!
Als examinator mag je de uitslag echter niet mededelen aan de kandidaat om discussies bij een negatief resultaat te voorkomen.
Op dit moment besliste ik echter anders; ik vond dat deze kandidaat een klein beetje vreugde wel verdiend had en vertelde haar dat ze geslaagd was.
Toen stroomden de tranen over haar wangen en keek ze me zeer blij en tevens toch ook wel verdrietig aan.
Ik ben even met haar gaan zitten om de emoties los te laten komen en haar een zetje positiviteit mee proberen te geven.
Haar man haalde haar na ongeveer 15 minuten op en eind goed al goed.
Dacht ik…
Na ongeveer een half uurtje kwam ze terug….met de grootste bos bloemen die ik ooit gezien had.
Zeer kordaat liep ze op me af, overhandigde me de bloemen en vertelde dat dit precies was wat ze nodig had gehad. Haar letterlijke woorden waren “ dat ik een fantastisch mens was “.
Compleet overrompeld door het zojuist gebeurde en verbaasd aangestaard door de collega waar ik op dat moment mee examineerde ben ik met de bos bloemen in mijn hand maar even gaan zitten.
Iets wat voor mij zo normaal aanvoelde en gewoon was om te doen was dat blijkbaar toch niet.
Met een beetje aandacht en begrip kan je iemands dag dus compleet anders maken.

Iets om toch weer even bij stil te staan in de hectiek van alle dag....

In het kader van mijn Negatiefproject vond ik dit een mooi verhaal om met jullie te delen.
Helaas heb ik geen foto van de dame daarom maar een foto van mijzelf bij deze blog.

Waar haalde IK nu de Positiviteit vandaan zullen jullie denken?
Uit de waardering die zij uitte naar mij toe of de bos bloemen als bedankje?
Nee, geen van beide.
De Positiviteit haalde ik haarzelf.Als zeer veerkrachtig mens.
Het doorzettingsvermogen die deze dame had ondanks alles wat er in haar leven gebeurde op dat moment en de loyaliteit die ze toonde naar werkgever en collega’s.
Met deze houding / instelling maakte ze mijn dag ook weer een beetje mooier.
Oja, mijn vrouw was ook heel blij met de bloemen!

En jij…? Waar wordt jij Positief van ?
Voel je vrij om me te benaderen om je verhaal te delen.

Groet, Nico.